معنی مأوا گرفتن - جستجوی لغت در جدول جو

مأوا گرفتن

لغت نامه دهخدا

(کَ / کِ دَ)

جای گرفتن. اقامت کردن. مسکن گزیدن:
ز بس گل که در باغ مأوی گرفت
چمن رنگ ارتنگ مانی گرفت.
رابعه بنت کعب قزداری.
به می ماند اندر عقیقین قدح
سرشکی که در لاله مأوی گرفت.
رابعه بنت کعب قزداری.
و بسیار کس از اهل تمییز و اصحاب نعمت و ثروت اندیشه برآن گماشتند که در غارها مسکن و مأوی گیرند. (ترجمه تاریخ یمینی چ شعار ص 420). و رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

مأوا یافتن

(زَ دَ)

مأوا کردن:
چرا سوزن چنین دجال چشم است
که اندر جیب عیسی یافت مأوا.
خاقانی.
و رجوع به مأوا کردن شود

لغت نامه دهخدا

ماوا گرفتن

پناه گرفتن، مامن گزیدن، مسکن گزیدن، منزل گرفتن، جا کردن، ماوا گزیدن، سکونت کردن

فرهنگ واژه مترادف متضاد

معنی مأوا گرفتن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما